Οι τεχνητές γλυκαντικές ουσίες αυξάνουν τον κίνδυνο για διαβήτη και παχυσαρκία
Αντί να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου 2 και στην απώλεια βάρους η κατανάλωση των τεχνητών γλυκαντικών ουσιών μπορεί να οδηγήσει σε αντίθετα αποτελέσματα.
Οι συνηθέστερες γλυκαντικές ουσίες που χρησιμοποιούμε είναι η σακχαρίνη(saccharin), η ασπαρτάμη(aspartame), η σουκραλόζη(sucralose), η αντβαντάμη(advantame), η νεοτάμη(E961, neotame) και το ακετοσουλφαμικό κάλιο(Ε950, acesulfame potassium).
Ερευνητές από το Weizmann Institute of Science του Ισραήλ ανακοίνωσαν τα ευρήματα τους στο περιοδικό Nature (Nature,514,181–186 09 October 2014) και σημειώνουν ότι η δυσμενής επίδραση των τεχνητών γλυκαντικών ουσιών οφείλεται στο γεγονός ότι επηρεάζουν τη μικροβιακή χλωρίδα του εντέρου.
Πρώτα μελέτησαν την επίδραση των γλυκαντικών ουσιών σε πειραματόζωα. Διαπίστωσαν ότι πειραματόζωα που ελάμβαναν γλυκαντικές ουσίες ανέπτυξαν διαταραχές του μεταβολισμού της γλυκόζης, ενώ αυτά που απλώς έπιναν νερό με ζάχαρη δεν παρουσίασαν διαταραχές. Οι διαταραχές που παρουσίασαν οφείλονταν στην επίδραση των γλυκαντικών ουσιών στη χλωρίδα του εντέρου. Οι αλλαγές στη χλωρίδα του εντέρου προκαλούσαν την παραγωγή ουσιών που ευθύνονται για την παχυσαρκία και το διαβήτη.
Στη συνέχεια μελέτησαν 381 μη διαβητικά άτομα που κατανάλωναν γλυκαντικές ουσίες. Διαπίστωσαν ότι τα άτομα αυτά παρουσίασαν αυξημένο σωματικό βάρος, συσσώρευση λίπους στην κοιλιά(κεντρικού τύπου παχυσαρκία) και αυξημένη γλυκόζη του αίματος. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι τεχνητές γλυκαντικές ουσίες που χρησιμοποιούνται ευρύτατα στη βιομηχανία τροφίμων και αναψυκτικών και συστήνονται στους διαβητικούς και τους παχύσαρκους προκαλούν το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό για το οποίο συστήνονται και ίσως έχουν μερίδιο ευθύνης για την επιδημία της παχυσαρκίας και του διαβήτη. Έτσι αυτό που γνωρίζαμε από παλαιότερες μελέτες(Sugar-Sweetened Beverages and Risk of Metabolic Syndrome and Type 2 Diabetes. A meta-analysis, Diabetes Care, Nov 2010) επιβεβαιώθηκε με ακόμη μια μελέτη. Σε ότι αφορά ειδικότερα τη φρουκτόζη καλό θα είναι να γνωρίζουμε ότι δεν είναι καθόλου αθώα. Μεταβολίζεται στο ήπαρ σε λίπος, προάγει τη de novo λιπογένεση, την ανάπτυξη υψηλών τριγλυκεριδίων, τη μείωση της HDL χοληστερίνης(η καλή χοληστερίνη) και επίσης προκαλεί αντίσταση στην ινσουλίνη.
Μέχρι να γίνουν περισσότερες μελέτες καλό είναι να αποφεύγεται η συστηματική κατανάλωση γλυκαντικών ουσιών, ιδιαίτερα από άτομα που πάσχουν από διαβήτη ή έχουν πρόβλημα κιλών. Φαίνεται πως η κατανάλωση απλής ζάχαρης η ακόμη καλύτερα του μελιού πάντα με μέτρο είναι η προτιμότερη λύση.
επιστροφή