Τα αποτελέσματα της χειρουργικής αντιμετώπισης του διαβήτη είναι πολύ καλύτερα όταν η επέμβαση γίνει νωρίς
Είναι γνωστό από παλιότερη μελέτη του 2010 ότι η γαστρική παράκαμψη προκαλεί ίαση(δηλ δεν χρειάζεται καμία περαιτέρω θεραπεία) του διαβήτη στο 90% των ασθενών. Mετά 5 έτη από την επέμβαση ο διαβήτης επανέρχεται στο 43% των ασθενών. Στους μισούς δηλ. ασθενείς ο διαβήτης υποτροπιάζει και μάλιστα ανεξάρτητα από την πορεία επανάκτησης βάρους. Όμως το φαινόμενο αυτό παρατηρείται μόνο στο 76% των ασθενών που ρύθμιζαν το διαβήτη με δίαιτα προ της επέμβασης και στο 66% αυτών που έπαιρναν χάπια για τη ρύθμιση του διαβήτη. Γνωρίζουμε δηλ. ήδη από το 2010 ότι όσο νωρίτερα υποβληθεί σε επέμβαση ένα διαβητικός και ταυτόχρονα παχύσαρκος, τόσο καλύτερο είναι το αποτέλεσμα σε ότι αφορά την αντιμετώπιση του διαβήτη και μάλιστα ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες επανεμφάνισης του διαβήτη.
Τα ευρήματα αυτά επιβεβαιώθηκαν με 2 νέες μελέτες από την Ισπανία και τη Μ. Βρετανία. Στη μελέτη από τη Valladolid της Ισπανίας οι ασθενείς υπεβλήθησαν σε γαστρική παράκαμψη μιας αναστόμωσης(μίνι γαστρική παράκαμψη). Σε όσους ήταν σε προδιαβητική κατάσταση(Γλυκόζη ορού μεταξύ 110 -125mg/dl) η βελτίωση(τιμές σακχάρου <110mg/dl) παρατηρήθηκε από τη 2η μετεγχειρητική ημέρα. Σε όσους έπαιρναν χάπια για τη ρύθμιση του διαβήτη και είχαν τιμές σακχάρου >125mg/dl η βελτίωση-ίαση παρατηρήθηκε 1 μήνα μετά την επέμβαση. Το αποτέλεσμα δηλ της επέμβασης στο διαβήτη ήταν ανεξάρτητο από την απώλεια βάρους και το άριστο αυτό αποτέλεσμα παραμένει σε μακροπρόθεσμη βάση.
Στη 2η μελέτη από το King’s College του Λονδίνου βρέθηκε ότι η βαριατρική χειρουργική επέμβαση μείωσε τον κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2 κατά 80% μεταξύ των ασθενών με έως 7 χρόνια παρακολούθηση. Οι ερευνητές συνέκριναν 2167 ασθενείς που υπεβλήθησαν σε χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας(49% γαστρικός δακτύλιος, 37% γαστρική παράκαμψη, και 15% γαστρικό μανίκι) με 2167 παχύσαρκους ασθενείς που επέλεξαν να μη χειρουργηθούν. Παρακολούθησαν αυτές τις 2 ομάδες ασθενών για 7 χρόνια και βρέθηκε ότι σε όσους χειρουργήθηκαν ο διαβήτης εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο 4.3%, ενώ σε όσους δεν χειρουργήθηκαν στο 16.2%. Με άλλα λόγια δηλαδή αν ένας παχύσαρκος δεν χειρουργηθεί έχει 4πλάσιες πιθανότητες να αναπτύξει διαβήτη σε σχέση με αυτόν που θα χειρουργηθεί.
Από τις παραπάνω μελέτες βγαίνει το συμπέρασμα ότι η χειρουργική αντιμετώπιση της παχυσαρκίας από τη μια πλευρά ελαττώνει πολύ την πιθανότητα ανάπτυξης διαβήτη, ενώ σε περίπτωση που ένας παχύσαρκος είναι στα αρχικά στάδια του διαβήτη η επέμβαση προκαλεί ίαση του διαβήτη σε πολύ μεγάλο ποσοστό και μάλιστα σε μακροπρόθεσμη βάση.
επιστροφή
MEDIA
DIGITAL MEDIA STUDIO
